Shoppen en museum
Door: adenlinet
Blijf op de hoogte en volg Ad en Linet
09 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Voor ik het vergeet, jullie moeten ook eens een kijkje nemen in het fotoboek want daar staan een aantal foto's die niet gelinkt zijn aan verhalen.
Voor zondag staat een bijzonder uitje op het programma. Iets dat alleen maar mogelijk is in Christchurch: containershoppen.
Als gevolg van de aardbeving zijn heel veel winkels niet meer toegankelijk. Ze zijn in de redzone of net daarbuiten. Bijna al de gebouwen daar moeten worden afgebroken. Maar de winkels moeten natuurlijk toch vooruit en daarom hebben ze op plaatsen waar het puin is opgeruimd grote zeecontainers geplaatst en die omgebouwd tot winkels. De meest vreemde shoppingmall die je je kunt voorstellen. Vlak tegen de redzone aan. De winkels hier zijn 7 dagen per week open, en sommige supermarkten 24/7
We hebben geluk, er is ook nog een festival met diverse straatoptredens. Bij eentje hebben we een tijdje staan kijken, de man was erg grappig hij was jongleur (fakkels en messen) en degenslikker. Hij zou ook nog over glasscherven lopen, maar daar hebben we afgehaakt omdat de tweeling (2,5 jr) weer in beweging wilde komen. We hebben eerst in een soort warenhuis rond gekeken. Onze familie wist gelukkig ook een echte Simpy New Zealand winkel, waar ze souvenirs verkopen. We vonden de nodige dingen van onze gading.
Vervolgens zijn we naar het Canterburymuseum gereden. Dat was erg interessant. Het laat veel zien over de geschiedenis van Nieuw Zeeland, van de vroegste Maori's, via de kolonisten tot aan de laatste aardbeving. Nagebootste Maori-tafrelen, een ouderwetse winkelstraat uit 1850 of zoiets dergelijks. Er is een huis, behangen met pauaschelpen,wat vroeger in Bluff stond. Dat is bijna het zuidelijkste puntje van NZ.
Er is een expositie van bijzondere kleding, wat ze wearable art noemen, jurken van houten stroken en figuren die er uitzien als enorme insekten en nog veel vreemdere dingen.
Een verdieping hoger zijn ook nog ruimtes met diverse inheemse vogels en zeevogels. Een ander deel gaat over Antarctica, of de geologie van het land. Voor de kinderen is er een ontdeklokaal waar ze van alles kunnen doen.
Op de derde verdieping is een museumcafe met uitzicht over de Botanische tuin. Na een kop koffie wordt het tijd om de kleintjes naar huis te brengen. Dus gaan we naar de auto en terug naar huis.
Voor zondag staat een bijzonder uitje op het programma. Iets dat alleen maar mogelijk is in Christchurch: containershoppen.
Als gevolg van de aardbeving zijn heel veel winkels niet meer toegankelijk. Ze zijn in de redzone of net daarbuiten. Bijna al de gebouwen daar moeten worden afgebroken. Maar de winkels moeten natuurlijk toch vooruit en daarom hebben ze op plaatsen waar het puin is opgeruimd grote zeecontainers geplaatst en die omgebouwd tot winkels. De meest vreemde shoppingmall die je je kunt voorstellen. Vlak tegen de redzone aan. De winkels hier zijn 7 dagen per week open, en sommige supermarkten 24/7
We hebben geluk, er is ook nog een festival met diverse straatoptredens. Bij eentje hebben we een tijdje staan kijken, de man was erg grappig hij was jongleur (fakkels en messen) en degenslikker. Hij zou ook nog over glasscherven lopen, maar daar hebben we afgehaakt omdat de tweeling (2,5 jr) weer in beweging wilde komen. We hebben eerst in een soort warenhuis rond gekeken. Onze familie wist gelukkig ook een echte Simpy New Zealand winkel, waar ze souvenirs verkopen. We vonden de nodige dingen van onze gading.
Vervolgens zijn we naar het Canterburymuseum gereden. Dat was erg interessant. Het laat veel zien over de geschiedenis van Nieuw Zeeland, van de vroegste Maori's, via de kolonisten tot aan de laatste aardbeving. Nagebootste Maori-tafrelen, een ouderwetse winkelstraat uit 1850 of zoiets dergelijks. Er is een huis, behangen met pauaschelpen,wat vroeger in Bluff stond. Dat is bijna het zuidelijkste puntje van NZ.
Er is een expositie van bijzondere kleding, wat ze wearable art noemen, jurken van houten stroken en figuren die er uitzien als enorme insekten en nog veel vreemdere dingen.
Een verdieping hoger zijn ook nog ruimtes met diverse inheemse vogels en zeevogels. Een ander deel gaat over Antarctica, of de geologie van het land. Voor de kinderen is er een ontdeklokaal waar ze van alles kunnen doen.
Op de derde verdieping is een museumcafe met uitzicht over de Botanische tuin. Na een kop koffie wordt het tijd om de kleintjes naar huis te brengen. Dus gaan we naar de auto en terug naar huis.
-
09 Januari 2012 - 12:50
Brigitte En Fleur:
Hee Ad en Linet,
Wat een leuke verhalen en foto's allemaal. Ik weet niet of je je mail daar ook uitleest maar Myrthe heeft een zoon gekregen. Hier is het mailtje dat ik naar iedereen heb gestuurd:
De Zoon van Myrthe en Barry is vandaag 9 januari 2012 om 5.30 uur geboren.
Alles gaat goed en hij weegt 3920.
Hij heet Jilte
Nog heel veel plezier daar!
Groetjes van ons 4tjes
-
09 Januari 2012 - 15:44
Frans:
Dag Linet en Ad.
Wat een mooie verhalen allemaal. Je hebt het dus goed naar je zin.
Geniet maar lekker verder en veel groeten vanuit 't Otterke.
Frans -
12 Januari 2012 - 09:36
Alice:
hoi Ad en Linet,
Het ziet er allemaal heel erg indrukwekkend uit en uit jullie verhalen begrijp ik dat jullie het wel heel erg naar je zin hebben. Super zeg om dit mee te mogen maken en zeker omdat je je familie nu ook kunt bezoeken. Nog hele fijne weken . Groetjes Alice en Leo -
13 Januari 2012 - 10:20
Wilma.:
Hoi Adri en Linet.
Leuk om de verhalen te lezen en de mooie foto's.
Het smalle bruggetjes is ook niets voor mij om daar over te rijden.
In de boot dat is wel gaaf om zo hard over het water te varen.
Geniet nog verder van de vakantie.
We blijven jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
