Nog twee dagen

Op dinsdag hebben we eerst weer een heerlijke chat met onze kinderen via facebook. Wat een fantastische manier om in contact te blijven met het thuisfront.
Na de koffie worden we meegenomen voor een ritje in de omgeving. We komen bij een plaats waar ze allerlei kristallen hebben. Grote stukken in allerlei kleuren. En kleine stukken en sieraden en boompjes met kristallen. Van alles. Je kunt naar beneden, naar een soort grot. De suggestie wordt gewekt dat je 80 meter onder de grond zit, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is ingericht als een soort museum met prachtige kristallen, maar lang niet allemaal uit NZ. De meeste komen uit Brzilië, en ook uit andere landen. Het is wel heel leuk daar. Na het museum lunchen we daar. Op de weg terug naar huis nemen we ook nog een kijkje bij een soort antiquair. Het lijkt wel de winkel van Malle Pietje. Maar wel heel grappig om een keer te zien.

Woensdag is onze laatste dag om nog iets te ondernemen. Eerst zorgen we dat we ingecheckt zijn voor onze vlucht morgen. Na de koffie gaan we op pad. Mijn neef probeert me over te halen om in de skytower te gaan, maar ik heb mijn portie gehad wat betreft hoogtes. Er wordt nog even uitgelegd dat er op 100 meter hoogte de buitenste rand van de vloer van glas is. Voor mij alleen maar reden te meer om daar niet heen te willen. Nee, bedankt.
Auckland is een enorm grote stad met 1,2 miljoen inwoners. Als je over de snelweg gaat, met 100 km per uur, duurt het een uur voor je aan de andere kant van de stad bent. Bovendien zijn er ook nog diverse baaien waaromheen de stad is gebouwd.

Eerst worden we meegenomen naar een antarctisch aquarium. Eerst bezoeken we het pinguinverblijf. Daar wordt je in een snowcat omheen gereden. We hebben geluk, het is net voedertijd en dat is leuk om te zien. Daarna gaan we op ons gemak door het grote aquarium. Door een tunnel onder het water door. De haaien, manta's en andere vissen zwemmen over onze hoofden heen. Ad maakt veel foto's (bloody toerist). Er zijn ook kleinere aquaria, met allerlei gekleurde vissen, zeepaardjes en krabben. Het is heel interessant.

Daarna rijden we naar een berg in Auckland, alweer een Mount Victoria. Daar kun je een heel eind over Auckland heen kijken en goed zien dat er erg veel baaien zijn. Er staat een oud kanon, uit de tijd dat ze bang waren voor een of andere buitenlandse invasie. Ook is er een plattegrond van Auckland, in metaal en daar kun je precies zien wat waar is.
Eind van de middag rijden we even langs huis om wat te drinken en daarna worden we meegenomen naar de andere kant van Auckland. Nu gaan we de wildernis in. We moeten een eindje rijden en op een punt stroomt het water over de weg, maar met 4wheeldrive is dat geen punt. Vervolgens is er een behoorlijke klim. De weg wordt smaller, dan houdt de teerweg op en is het grintweg verder naar boven. Uiteindelijk komen we bij een kleine parkeerplaats. We zijn nog niet aan de top, maar nu moeten we op eigen kracht verder. Een redelijk paadje naar boven, met aan beide kanten bomen en struiken. Soms een doorkijkje naar beneden. Eenmaal boven kun je ongelooflijk ver weg kijken. Er zijn twee platforms, waardoor je over het hele gebied kunt kijken. Ik word er nog even op gewezen dat ik nu veel hoger sta dan op de skytower, maar ja, hier heb ik vaste grond onder mijn voeten en dat is toch een heel verschil.
Daarna gaan we weer terug, voor het eten en onze laatste avond in NZ.