Aardbevingen en de gevolgen daarvan
Door: adenlinet
Blijf op de hoogte en volg Ad en Linet
02 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Als je in Christchurch bent, kun je er niet omheen. Je voelt elke dag de aarde schudden en dat is een schokkende gewaarwording. Je weet ook nooit wanneer, we hebben ze meegemaakt overdag en 's avonds maar ook vannacht waren er een paar, de eerste sliepen we doorheen maar de tweede, om een uur of zes 's morgens, maakte ons wakker. Je voelt je bed schudden, het huis kraakt in zijn voegen, er lijkt een vrachtwagen onder je bed door te rijden. De aarde kreunt, zo lijkt het wel. Alleen al op dit moment hebben we er vijftien gehad vandaag, varierend van 3.3 tot 5.5. De meeste merk je nauwelijks, maar een aantal heel duidelijk.
De laatste paar dagen hebben we wat familieleden ontmoet en hebben we een aantal plekken in Christchurch gezien waar je de gevolgen van de aardbevingen goe dkunt zien. Ook dat varieert, op sommige plaatsen zijn ze nog aan het opruimen, op andere zie je alleen een kaal stuk terrein, waar dan huizen, winkels of andere gebouwen stonden. Je ziet kerken die worden sestut door containers met hooibalen ertussen. Bij een daarvan staat de grootste kraan van het zuidelijk halfrond, omdat het koepeldak van de kerk afgetild moest worden, i.v.m. instortingsgevaar.
Hele stukken van Christchurch zijn rood verklaard, dat betekent dat je er niet meer mag wonen en je mag er ook niet komen. Scheefgezakte huizen door iets wat ze hier liquefaction noemen. Dat gebeurt tijdens een aardbeving, door het bewegen van de grond wordt het water uit de klei geperst en die spuit dan onder grote druk omhoog, dwars door straten tuinen, huizen. Het gevolg is een fontein van modderwater die dan later opdroogt met een klein spuitgat erin. Als dat onder je huis gebeurt, kun je je voorstellen dat het water dan de straat oploopt en je huis aan een kant zomaar kan inzakken, soms wel tot 20 cm. Op straat zie je het vaak bij bruggen en dan krijg je een kuil in het wegdek.
Ze proberen de straten bij te houden door ze te repareren, maar het is net of je in een derdewereldland rijdt, alles hotst en botst. Sommige straten hebben ze zelfs geen nieuwe teerlaag gegeven omdat er geen beginnen aan is, het verzakt elke keer opnieuw. Daar rijd je dus gewoon over kiezels.
Er was hier een hele dure wijk, met prachtige huizen op de kliffen, langs het strand. Was, want de klif is deels ingestort en de huizen hangen boven de afgrond. Langs de weg hebben ze twee lagen zeecontainers geplaatst om te voorkomen dat de afbrokkelende rotsblokken op straat vallen. Daar mag je dus nooit meer wonen en je huis is niets meer waard. Bovendien is het voor mensen in Christchurch onmogelijk om hun huizen nog te verzekeren tegen aardbevingen. Het zijn beelden die je verstand niet willen bevatten, maar het is hier onderdeel van het dagelijks leven en daarom willen we jullie ook hierover informeren.
Jullie hoeven je niet ongerust te maken, op dit moment zijn we weer uit de stad en op deze afstand merk je veel minder van de aardbevingen. Ook de komende dagen zullen we niet in de stad zijn. En eerlijk gezegd vinden we dat heel fijn.
De laatste paar dagen hebben we wat familieleden ontmoet en hebben we een aantal plekken in Christchurch gezien waar je de gevolgen van de aardbevingen goe dkunt zien. Ook dat varieert, op sommige plaatsen zijn ze nog aan het opruimen, op andere zie je alleen een kaal stuk terrein, waar dan huizen, winkels of andere gebouwen stonden. Je ziet kerken die worden sestut door containers met hooibalen ertussen. Bij een daarvan staat de grootste kraan van het zuidelijk halfrond, omdat het koepeldak van de kerk afgetild moest worden, i.v.m. instortingsgevaar.
Hele stukken van Christchurch zijn rood verklaard, dat betekent dat je er niet meer mag wonen en je mag er ook niet komen. Scheefgezakte huizen door iets wat ze hier liquefaction noemen. Dat gebeurt tijdens een aardbeving, door het bewegen van de grond wordt het water uit de klei geperst en die spuit dan onder grote druk omhoog, dwars door straten tuinen, huizen. Het gevolg is een fontein van modderwater die dan later opdroogt met een klein spuitgat erin. Als dat onder je huis gebeurt, kun je je voorstellen dat het water dan de straat oploopt en je huis aan een kant zomaar kan inzakken, soms wel tot 20 cm. Op straat zie je het vaak bij bruggen en dan krijg je een kuil in het wegdek.
Ze proberen de straten bij te houden door ze te repareren, maar het is net of je in een derdewereldland rijdt, alles hotst en botst. Sommige straten hebben ze zelfs geen nieuwe teerlaag gegeven omdat er geen beginnen aan is, het verzakt elke keer opnieuw. Daar rijd je dus gewoon over kiezels.
Er was hier een hele dure wijk, met prachtige huizen op de kliffen, langs het strand. Was, want de klif is deels ingestort en de huizen hangen boven de afgrond. Langs de weg hebben ze twee lagen zeecontainers geplaatst om te voorkomen dat de afbrokkelende rotsblokken op straat vallen. Daar mag je dus nooit meer wonen en je huis is niets meer waard. Bovendien is het voor mensen in Christchurch onmogelijk om hun huizen nog te verzekeren tegen aardbevingen. Het zijn beelden die je verstand niet willen bevatten, maar het is hier onderdeel van het dagelijks leven en daarom willen we jullie ook hierover informeren.
Jullie hoeven je niet ongerust te maken, op dit moment zijn we weer uit de stad en op deze afstand merk je veel minder van de aardbevingen. Ook de komende dagen zullen we niet in de stad zijn. En eerlijk gezegd vinden we dat heel fijn.
-
02 Januari 2012 - 11:07
Harrie En José :
Daar zullen jullie niet vrolijk van worden, van al die aardschokken. Fijn dat jullie er nu een eindje vandaan zitten. Geniet maar lekker verder. X -
02 Januari 2012 - 22:04
Brigitte:
Jeetje, die met zonder achtertuin is eng. Goeie reis verder. Leuk om jullie te volgen. -
03 Januari 2012 - 12:02
Judith:
Allereerst de allerbeste wensen voor 2012! We hoorden hier al via het nieuws dat het weer niet echt goed was bij jullie, maar wat lijkt me dat eng om zo'n schokken mee te maken. Goed dat jullie nu wat verder doorgetrokken zijn en er niets meer van merken. Wat een ontzettend mooi land. Volgens mij komen jullie nog tijd te kort! Veel plezier. -
03 Januari 2012 - 15:29
Dyon En Marloes:
Echt onwerkelijk hoe ze die kerk omhoog houden met containers en hooibalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
